Opbaarplank

Bij een overlijden denkt men meestal aan opbaring in een kist, maar dit is niet verplicht. Vaker dan u denkt wordt gebruik gemaakt van een opbaarplank, ook wel draagbaar genoemd. Dit wordt veel uit geloofsovertuiging gedaan, maar tevens omdat iemand het gewoonweg een prettiger idee kan vinden om op een plank opgebaard te worden. Ook wordt ervaren dat door het ontbreken van een kist, de overledene nog heel 'dichtbij' voelt. Een opbaarplank is er in verschillende soorten en  bevat een opstaande rand en handvatten zodat de overledene makkelijk en met respect vervoerd kan worden.

Kleine ruimtes?

Nog een reden om voor een opbaarplank te kiezen, kan zijn omdat iemand last heeft van claustrofobie. Het idee alleen al dat u bij overlijden dan alsnog in een kleine ruimte terechtkomt, kan enorm benauwen. De wens om niet in een kist opgebaard, begraven of gecremeerd te worden, kunt u bij uw dierbaren kenbaar maken en/of zelfs  vast laten leggen in een wilsbeschikking. Of wellicht bent ú juist de nabestaande die plotseling een uitvaart te regelen heeft. Ook dan is het goed om te weten dat er meer mogelijkheden zijn dan een kist alleen, en dat u kunt kiezen voor wat het best bij de overledene past.

“Pa had een hekel aan kleine ruimtes, die gaan we écht niet in een kist stoppen.“

Lijkwade

Wordt gekozen voor een plank, dan houdt dat in dat de overledene in een doek - de lijkwade - gewikkeld wordt (hieronder draagt men gewone kleding). Naar wens kunnen nabestaanden helpen om de overledene in de lijkwade te wikkelen. Met deze keuze kan 'bij wijze van ritueel' de wikkeldoek bij elk bezoekmoment aan de overledene, een stukje verder gesloten worden. Bij het laatste afscheid kan men de lijkwade dan volledig sluiten. Gelegen op de plank, kan vervolgens tot begraven of cremeren overgegaan worden.

• In rouwdoek gewikkeld

Er worden doeken van verschillend materiaal en diverse kleuren gebruikt voor een persoonlijke touch.

• Ook denim komt voor...