Informele uitvaart

Mijn hart ligt bij de informele uitvaarten. En vandaag had ik weer zo’n uitvaart. Mevrouw Ria is overleden in De Meerstede waar zij in het mortuarium lag opgebaard. Haar twee dochters, Willy en Saar, hadden het mortuarium omgetoverd tot haar huiskamer. Foto’s van mevrouw, haar overleden echtgenoot Koos, haar kinderen, klein- en achterkleinkinderen, beelden en kunstbloemen sierden haar kist en de kamer. Voor jullie verbeelding, mevrouw is een geboren Amsterdamse. Wat ik met name zag in deze kamer en bij deze familie was de liefde voor haar. Willy vertelde mij dat zij het jammer vond dat haar vader er niet meer bij was. Hij had de kamer waar zijn Ria lag opgebaard echt prachtig gevonden!

Zij had mij verteld dat zijn as al een paar jaar in de linnenkast in de slaapkamer stond. Hilarisch vond zij het dan ook, toen ik haar voorstelde haar vader ‘uit de kast’ te halen en bij haar moeder neer te zetten. En daar stond hij te prijken! Zij vonden het geweldig dat hij nu toch in de kamer aanwezig kon zijn. Er was geen werk voor mij aan deze uitvaart: de stukken laten tekenen op de dag na het aannamegesprek en dagelijks even een telefoontje naar Willy. De afscheidsdienst moest informeel zijn en zij gingen deze zelf invullen. Met elkaar hebben wij Ria, Rie, Trien… (mevrouw had vele namen) op de rijdende baar overgezet en naar de kapel van De Meerstede gereden.

Het kleine café aan de Haven werd uit volle borst meegezongen

Alles van de ‘huiskamer’ van Ria, inclusief de as van Koos, werd naar de kapel gebracht. De stoelen stonden om haar heen. Vlak voor aanvang van het samenzijn pakte Willy mijn hand en wij liepen hand in hand naar het restaurant om de belangstellenden op te halen. Ik liet dit gewoon gebeuren. Bij binnenkomst in de kapel liet de kleinzoon van mevrouw via zijn iPod het eerste muzieknummer afspelen.

Ik heb de familie en belangstellenden welkom geheten en daarna nam Willy het over. Zij vroeg of de aanwezigen verhalen over Ria met hen wilden delen. Het ene na het andere hilarische verhaal werd ten gehore gebracht. Er waren tranen van geluk en verdriet. Het kleine café aan de Haven werd uit volle borst meegezongen en zo ook de nummers van Neil Diamond. Tijdens dit samenzijn voelde ik intens veel liefde. Liefde voor Ria, voor elkaar en voor het leven! En met liefde heb ik deze dienst afgerond. Wat bijzonder dat ik hierbij mocht zijn. Een uitvaart met een gouden randje. Astrid Warmerdam