4.9 / 5
31 reviews
Dunweg Uitvaartzorg
- Op Google Maps
4 weken geleden
Ruim een week geleden is mijn vader komen te overlijden en hebben we de uitvaart door Dunweg laten regelen, deels door Natascha en deels door Monique. Ik wist eigenlijk niet in hoeverre het goed regelen van een uitvaart bijdraagt aan het verwerkingsproces en hierbij hebben ze ons ontzettend goed begeleid. Natascha is wat minder formeel wat heel erg prettig was, omdat je hierdoor juist echt contact krijgt van mens tot mens en niet van betaalde klant tot uitvaart medewerker. Wij voelden ons gezien (als mens), ze dacht mee, gaf met haar menselijke benadering lichtheid en warmte aan de confronterende gesprekken over de uitvaart en was erg betrokken. Hierdoor werden we na deze gesprekken niet achtergelaten met een ontzettend zwaar gevoel. Monique heeft het uiteindelijk overgenomen en ook zij heeft het erg prettig gedaan. Zij dacht goed met ons mee, en haar kalmte en rust waren erg prettig. De uitvaart zelf was prachtig geregeld. De afscheidsceremonie liep wat uit maar desondanks gaf Monique ons geen opgejaagd gevoel. Ik heb ook van te voren aangegeven niet bij de borrel na de afscheidsceremonie te willen zijn en hiervoor was door Monique een familiekamer geregeld waarin ik die tijd kon overbruggen. Monique is meerdere keren langs geweest om te vragen of alles goed ging en om wat drinken/eten te brengen. Hoewel afscheid nemen en een uitvaart regelen nooit fijn is en altijd pijn doet, had dit niet beter, prettiger en mooier geregeld kunnen worden. Zij hebben dit proces zo aangenaam mogelijk voor ons gemaakt en na de uitvaart verlieten wij alle drie het crematorium met een 'het is goed zo' - gevoel.
Oma

Heel ver weg en toch dichtbij

Oma Leen (101) was overleden ten gevolge van corona. Na haar hele leven zelfstandig gewoond te hebben, was ze plotseling gevallen. Na opname in het ziekenhuis kreeg zij corona bovendien en enkele weken later overleed zij. Gelukkig konden haar dochters nog afscheid nemen. Weliswaar in witte overalls met maskers, maar zo konden zij haar tenminste nog even vasthouden.

Jaren geleden hadden wij de uitvaart van Leen al voorbereid, maar vanwege de coronamaatregelen moesten we nu toch wat zaken aanpassen. De (klein- en achterklein)kinderen uit Amerika en Canada konden bijvoorbeeld niet komen en slechts een klein deel van haar grote familie mocht fysiek bij het afscheid aanwezig zijn.

Oma
(foto ter illustratie)

De dag van de uitvaart was daar en de sprekers kwamen om beurten naar voren. Herinneringen werden opgehaald en de familieleden in Amerika en Canada konden via een livestream toch de afscheidsdienst bijwonen.
Ik keek de aula in. Om de 1,5 meter een stoel. Rondom de kist van Leen lagen bloemen van iedereen. Wat zou het hier vol gestaan hebben als alle familieleden er wél bij hadden mogen zijn.
Na de laatste spreker kwamen de dragers binnen. We stelden ons op om Leen naar haar laatste rustplaats te begeleiden en tijdens ‘We'll meet again’ liepen we naar buiten.

Ineens kreeg ik een idee. Ik draaide mij om en vroeg aan de familieleden of ze nog één keer achterom wilden kijken, naar de camera. We zwaaiden naar de familie in Amerika en Canada en spontaan riepen de familieleden nog wat lieve woorden.

Heel ver weg, maar toch zo dichtbij.

Alexander van der Pijl
Alexander van der Pijl, directeur Dunweg

Onze overige vestigingen