4.9 / 5
31 reviews
Dunweg Uitvaartzorg
- Op Google Maps
4 weken geleden
Ruim een week geleden is mijn vader komen te overlijden en hebben we de uitvaart door Dunweg laten regelen, deels door Natascha en deels door Monique. Ik wist eigenlijk niet in hoeverre het goed regelen van een uitvaart bijdraagt aan het verwerkingsproces en hierbij hebben ze ons ontzettend goed begeleid. Natascha is wat minder formeel wat heel erg prettig was, omdat je hierdoor juist echt contact krijgt van mens tot mens en niet van betaalde klant tot uitvaart medewerker. Wij voelden ons gezien (als mens), ze dacht mee, gaf met haar menselijke benadering lichtheid en warmte aan de confronterende gesprekken over de uitvaart en was erg betrokken. Hierdoor werden we na deze gesprekken niet achtergelaten met een ontzettend zwaar gevoel. Monique heeft het uiteindelijk overgenomen en ook zij heeft het erg prettig gedaan. Zij dacht goed met ons mee, en haar kalmte en rust waren erg prettig. De uitvaart zelf was prachtig geregeld. De afscheidsceremonie liep wat uit maar desondanks gaf Monique ons geen opgejaagd gevoel. Ik heb ook van te voren aangegeven niet bij de borrel na de afscheidsceremonie te willen zijn en hiervoor was door Monique een familiekamer geregeld waarin ik die tijd kon overbruggen. Monique is meerdere keren langs geweest om te vragen of alles goed ging en om wat drinken/eten te brengen. Hoewel afscheid nemen en een uitvaart regelen nooit fijn is en altijd pijn doet, had dit niet beter, prettiger en mooier geregeld kunnen worden. Zij hebben dit proces zo aangenaam mogelijk voor ons gemaakt en na de uitvaart verlieten wij alle drie het crematorium met een 'het is goed zo' - gevoel.

Welkom bij mijn uitvaart

Daar zat ze dan, Marjolein (72), samen met haar dochter bij ons in het uitvaartcentrum. Ze wilde graag alles zien: de ontvangstkamers, tuinkamers, de keuken en het terras. “Wat een geweldige plek”, zei ze tegen haar dochter Celine. “Als ik dit allemaal zo zie en de mogelijkheden bekijk van de catering, dan krijg ik er bijna zin in.” Celine kneep haar ogen dicht en schudde haar hoofd van links naar rechts. Haar moeder was ongeneeslijk ziek en soms een enorme flapuit. “Nou mam, dat moet je zo niet zeggen. Ik vind het heel verdrietig.” “Ja,” zei Marjolein, “dat is het ook, maar ik wil een mooie positieve dag als afscheid. Geen treurnis. Het wordt een afscheid met al mijn vrienden en ik vind het gewoon jammer dat ik er zelf niet bij zal zijn!” Deze laatste woorden klonken voor mij heel logisch, maar kregen een paar weken later, toen Marjolein wederom op bezoek kwam, een heel andere lading: “Alexander, ik heb er nog eens over nagedacht. Ik wil zelf ook bij mijn afscheid zijn.” Mijn gedachten gingen direct naar het inschakelen van Hans Klok of Victor Mids, maar dat bleek niet nodig.

Proost op mijn uitvaart

Op een zomeravond, toen Marjolein nog in goede doen was, werden alle vrienden, bekenden en familieleden bij Dunweg ontvangen. Het afscheid was heel bijzonder, immers, sinds ons bestaan (1911) hadden wij nog niet eerder een afscheid georganiseerd, waarbij de hoofdpersoon in levende lijve aanwezig was! Na iedere spreker klonk een hartelijk applaus van Marjolein zelf en een paar welgemeende kussen vielen hem of haar dan ten deel. De fotograaf legde de intieme momenten in de tuin op de gevoelige plaat vast. Twee weken later overleed Marjolein. Drie dagen later was de crematie. In stilte. Alexander van der Pijl Alexander van der Pijl, directeur Dunweg

Onze overige vestigingen