4.9 / 5
31 reviews
Dunweg Uitvaartzorg
- Op Google Maps
4 weken geleden
Ruim een week geleden is mijn vader komen te overlijden en hebben we de uitvaart door Dunweg laten regelen, deels door Natascha en deels door Monique. Ik wist eigenlijk niet in hoeverre het goed regelen van een uitvaart bijdraagt aan het verwerkingsproces en hierbij hebben ze ons ontzettend goed begeleid. Natascha is wat minder formeel wat heel erg prettig was, omdat je hierdoor juist echt contact krijgt van mens tot mens en niet van betaalde klant tot uitvaart medewerker. Wij voelden ons gezien (als mens), ze dacht mee, gaf met haar menselijke benadering lichtheid en warmte aan de confronterende gesprekken over de uitvaart en was erg betrokken. Hierdoor werden we na deze gesprekken niet achtergelaten met een ontzettend zwaar gevoel. Monique heeft het uiteindelijk overgenomen en ook zij heeft het erg prettig gedaan. Zij dacht goed met ons mee, en haar kalmte en rust waren erg prettig. De uitvaart zelf was prachtig geregeld. De afscheidsceremonie liep wat uit maar desondanks gaf Monique ons geen opgejaagd gevoel. Ik heb ook van te voren aangegeven niet bij de borrel na de afscheidsceremonie te willen zijn en hiervoor was door Monique een familiekamer geregeld waarin ik die tijd kon overbruggen. Monique is meerdere keren langs geweest om te vragen of alles goed ging en om wat drinken/eten te brengen. Hoewel afscheid nemen en een uitvaart regelen nooit fijn is en altijd pijn doet, had dit niet beter, prettiger en mooier geregeld kunnen worden. Zij hebben dit proces zo aangenaam mogelijk voor ons gemaakt en na de uitvaart verlieten wij alle drie het crematorium met een 'het is goed zo' - gevoel.

Sjoelen bij de uitvaart

Jules (78) was gek op spelletjes. Samen met een paar kameraden maakte hij de dienst uit in het plaatselijke dorpshuis. Wilde je een feestje organiseren, dan kon je daar terecht. Ondanks dat Jules al meer dan 14 jaar met pensioen was, werkte hij bijna dagelijks in het dorpshuis. Na de dood van zijn vrouw wilde hij graag een zinvolle invulling van de dag en dat vond hij daar.

Meneer Jules

Jules was ook verantwoordelijk voor de Jeu de Boulesbaan en de grote kast met spellen. Alles moest compleet zijn en blijven. Daar deed hij zijn uiterste best voor. Van alle spellen die hij kende, was hij het meest verknocht aan de sjoelbak. Er werd soms een sjoelbak aangeboden, die iemand nog in een hoekje had staan, maar niet iedere sjoelbak voldeed aan de wensen van Jules. Ja, het moest wel een echte zijn. Gemaakt van Beukenhout, 2 meter lang en 40 centimeter breed. Ook keek hij goed naar de sjoelstenen. Die moesten goed over het hout kunnen glijden. Jules won ook bijna altijd met sjoelen. Daarom noemde iedereen de sjoelbak de julesbak. Daar was hij maar wat trots op.

De sjoelbak werd julesbak genoemd...

Toen Jules overleed, kwamen de kameraden van het dorpshuis bijeen en een mooi idee ontstond: we zouden de sjoelbak gebruiken voor de deksel van Jules’ kist! De opbaring in het dorpshuis volgde. Met gesloten kist, want Jules wilde geen poppenkast, zei hij altijd. Iedereen herkende direct de sjoelbak (kist). Dit was nou echt typisch Jules, zeiden ze. Geen poppenkast, maar wel een sjoelkist, dacht ik…

Alexander van der Pijl
Alexander van der Pijl

Onze overige vestigingen