Gedicht – Tot Ziens in elk Moment
Je stoel is leeg, je stem verstomd,
toch voel ik hoe je bij me komt.
In elke windvlaag, zacht en stil,
leeft jouw vertrouwde levenswil.
Je woorden klinken in mijn hoofd,
als troost die steeds weer hoop belooft.
De dagen zijn nu minder licht,
maar jij blijft schijnen in mijn zicht.
Geen afscheid neemt jou echt van mij -
je leeft in ieder “wij”.