4.9 / 5
31 reviews
Dunweg Uitvaartzorg
- Op Google Maps
in de afgelopen week
Ruim een week geleden is mijn vader komen te overlijden en hebben we de uitvaart door Dunweg laten regelen, deels door Natascha en deels door Monique. Ik wist eigenlijk niet in hoeverre het goed regelen van een uitvaart bijdraagt aan het verwerkingsproces en hierbij hebben ze ons ontzettend goed begeleid. Natascha is wat minder formeel wat heel erg prettig was, omdat je hierdoor juist echt contact krijgt van mens tot mens en niet van betaalde klant tot uitvaart medewerker. Wij voelden ons gezien (als mens), ze dacht mee, gaf met haar menselijke benadering lichtheid en warmte aan de confronterende gesprekken over de uitvaart en was erg betrokken. Hierdoor werden we na deze gesprekken niet achtergelaten met een ontzettend zwaar gevoel. Monique heeft het uiteindelijk overgenomen en ook zij heeft het erg prettig gedaan. Zij dacht goed met ons mee, en haar kalmte en rust waren erg prettig. De uitvaart zelf was prachtig geregeld. De afscheidsceremonie liep wat uit maar desondanks gaf Monique ons geen opgejaagd gevoel. Ik heb ook van te voren aangegeven niet bij de borrel na de afscheidsceremonie te willen zijn en hiervoor was door Monique een familiekamer geregeld waarin ik die tijd kon overbruggen. Monique is meerdere keren langs geweest om te vragen of alles goed ging en om wat drinken/eten te brengen. Hoewel afscheid nemen en een uitvaart regelen nooit fijn is en altijd pijn doet, had dit niet beter, prettiger en mooier geregeld kunnen worden. Zij hebben dit proces zo aangenaam mogelijk voor ons gemaakt en na de uitvaart verlieten wij alle drie het crematorium met een 'het is goed zo' - gevoel.
Verzameling zonnebrillen

De man met de zonnebril

Richard (43) is overleden in het ziekenhuis. Al jaren woonde hij in een zorginstelling voor mensen met een verstandelijke beperking. Ook was hij regelmatig een weekend bij zijn ouders thuis.
Door alle maatregelen omtrent het coronavirus, kon hij al lange tijd geen bezoek meer krijgen van zijn ouders en broer. Alleen via de computer, telefoon of door het raam was er contact. Wat hebben ze hem vreselijk gemist en hij hen misschien nog wel meer.

Op de foto staat een grote, lange man. Hij oogt blij, met zijn zonnebril op. Vol trots vertellen zijn ouders, broer en schoonzus over hem. Over de vele zonnebrillen die hij 'spaarde', de muziek waar hij zo gek op was en over zijn grappige uitspraken. Zo vertelt vader hoe hij  in de jaren 70 met Richard in de streekbus wilde stappen. De deur ging open en er zat een vrouwelijke chauffeur achter het stuur; dat kwam in die tijd nog niet veel voor. Richard riep toen (nogal hard): “Een vrouw achter het stuur, bloed aan de muur!" Vader wist niet waar hij kijken moest...

In de kapel bij de zorginstelling wordt een afscheidsdienst gehouden, waarna een plechtigheid volgt in de aula van het crematorium. Daar wordt prachtige muziek gedraaid en er worden zonnebrillen uitgedeeld aan de gasten. De broer van Richard vertelt een ontroerend verhaal, helemaal vanuit het perspectief van zijn broer, over hoe hij tegen de wereld en zijn laatste periode aankeek. De mensen in de aula, die allemaal de zonnebril hadden opgezet, pinkten een traantje weg.

Met zonnebril

Bij de fotopresentatie komen grappige foto’s van Richard voorbij. Richard verkleed als Pino voor een toneelstuk, veel terrasjes, uitstapjes, allemaal vrolijke plaatjes. De familie is zo blij met de mensen die het leven van Richard beter hebben gemaakt. Degenen die hem verzorgden, maar ook die van de dagbesteding en alle  vrijwilligers. Met elkaar hebben ze een solide kring om hem heen gevormd en heeft hij zich ten volle kunnen ontwikkelen en van het leven kunnen genieten.

Ze zullen hem zo missen, de man met de zonnebril.

Bea den Haan

(Blog is geplaatst met toestemming van nabestaanden)

Onze overige vestigingen