4.9 / 5
31 reviews
Dunweg Uitvaartzorg
- Op Google Maps
in de afgelopen week
Ruim een week geleden is mijn vader komen te overlijden en hebben we de uitvaart door Dunweg laten regelen, deels door Natascha en deels door Monique. Ik wist eigenlijk niet in hoeverre het goed regelen van een uitvaart bijdraagt aan het verwerkingsproces en hierbij hebben ze ons ontzettend goed begeleid. Natascha is wat minder formeel wat heel erg prettig was, omdat je hierdoor juist echt contact krijgt van mens tot mens en niet van betaalde klant tot uitvaart medewerker. Wij voelden ons gezien (als mens), ze dacht mee, gaf met haar menselijke benadering lichtheid en warmte aan de confronterende gesprekken over de uitvaart en was erg betrokken. Hierdoor werden we na deze gesprekken niet achtergelaten met een ontzettend zwaar gevoel. Monique heeft het uiteindelijk overgenomen en ook zij heeft het erg prettig gedaan. Zij dacht goed met ons mee, en haar kalmte en rust waren erg prettig. De uitvaart zelf was prachtig geregeld. De afscheidsceremonie liep wat uit maar desondanks gaf Monique ons geen opgejaagd gevoel. Ik heb ook van te voren aangegeven niet bij de borrel na de afscheidsceremonie te willen zijn en hiervoor was door Monique een familiekamer geregeld waarin ik die tijd kon overbruggen. Monique is meerdere keren langs geweest om te vragen of alles goed ging en om wat drinken/eten te brengen. Hoewel afscheid nemen en een uitvaart regelen nooit fijn is en altijd pijn doet, had dit niet beter, prettiger en mooier geregeld kunnen worden. Zij hebben dit proces zo aangenaam mogelijk voor ons gemaakt en na de uitvaart verlieten wij alle drie het crematorium met een 'het is goed zo' - gevoel.

Wat neem je mee?

We verzorgden een uitvaart bij een bijzondere instantie. Op de woongroep was Pieter (53) overleden. Ondanks de jonge leeftijd van Pieter, kwam het overlijden niet onverwacht. Mensen met de aandoening die Pieter had, worden meestal niet erg oud. Pieter had zelf aangegeven dat hij begraven wilde worden.

Ten overstaan van alle medebewoners nam iedereen afscheid. Ze liepen langs de kist en legden allemaal nog iets persoonlijks bij Pieter neer. De een had een tekening gemaakt, een ander legde een bloem neer bij Pieter. Zo had iedereen zijn eigen momentje. Soms zei men ook nog iets tegen Pieter. Bedankt Pieter, ik wens je een goede reis, jammer zeg nu kunnen we nooit meer biljarten en ook hier heb je een broodje voor onderweg.

Als laatste kwam Martin naar de kist gelopen. Hij liep wat mank en hees zich daardoor naar Pieter toe. Hij had gepaste zwarte kleding aan en de vlekken op zijn broek verraadde dat hij deze kleding al even aan had. Onder zijn arm, zag ik, had hij een tijdschrift meegenomen.

Hij ging aan het voeteneind van de kist staan. ‘Zo Pieter’, jammer dat je er niet meer bent. Ik heb voor jou een mooi tijdschrift meegenomen’. Hij gooide het tijdschrift in de kist. ‘Neem maar mee. Het is de laatste Playboy, met foto’s van allemaal lekkere meiden’.

De leiding van de groep en ik keken elkaar aan. We hadden al veel meegemaakt, maar dit….

Alexander van der Pijl

Onze overige vestigingen