Het Zwanenmeer

Door de ogen van een uitvaartleider...
Met uitzicht van de 12e verdieping over de Sloterplas, is meneer in zijn ochtendjas en met de tandpasta nog in zijn mondhoek, overleden. Hij was het bed aan het opmaken. Zoals hij elke dag deed. Zijn liefde riep hem nog. En toen ze even ging kijken, lag meneer heel rustig op bed. Stil.

Eenmaal aan de ronde eettafel, zat zijn liefde bitterzoet en vol verwarring te vertellen over haar beste maatje en liefde. Meneer was op hoge leeftijd, maar uit de verhalen maakte ik snel op, dat zij samen een bezig en rijk bestaan hadden opgebouwd. Rijk, als in de zin van heel veel vrienden en kennissen. Opgebouwd tijdens het bezige lesgeven en verbindingen maken met goede doelen. Educatie is nummer 1. gebleken in hun leven samen. Meer dan 200 rouwkaarten worden dan ook verstuurd. En er zal een donatiebus komen voor een lesprogramma in Afrika.

Bij het uitzoeken van een rouwkaart, wees mevrouw al snel een kaart aan met een afbeelding van een zwaan. Ze keek mij aan met haar kraaloogjes. En zei dat de afbeelding haar liefde symboliseert. Al zwemmend in de Sloterplas. En rustend op het eilandje. Dat is hun plekje, vertelde ze. Daar zal ze hem uitstrooien. En zullen zijn lessen in de Sloterplas als een dans blijven bestaan. Net als het Zwanenmeer.

Bij het eilandje...

Samen staarden we vanaf de 12e verdieping naar de Sloterplas. En door het waterige zonnetje heen, zagen wij samen de mist over het water bewegen. “Het Zwanenmeer, daar gaan we mee starten, Natascha. En blijf je dan wel bij mij? Ik kan deze dans denk ik niet alleen.”

Ze stond er. En na de klanken van het Zwanenmeer, dansten haar woorden de ruimte in. Hing een ieder aan haar lippen. Alsof we een lesje kregen in de liefde, in de dans, in goed zijn voor elkaar en in het gemis…

Een paar dagen later, staarden we samen wederom vanaf de 12e verdieping naar de Sloterplas. De stevige wind maakte nu dat er dansende golven waren. Ik keek nog een keer in de kraaloogjes. We zwegen en aanschouwden samen met een glimlach de dansende en leerzame golven van de Sloterplas.

“Hij heeft zijn taak volbracht” zegt zijn liefde met het gemis in haar stem.

Met Zwanenmeergroet,

Natascha Honigh Madrid

(Geplaatst met toestemming van de nabestaande.)