Een boete?

Matthijs (74) was overleden in zijn slaap. Te jong eigenlijk, maar op de een of andere manier had iedereen er wel vrede mee. Matthijs was gek op oude sportauto’s en was op jonge leeftijd zelfs een goed coureur. Niet alleen op het circuit bereikte hij behoorlijke snelheden, maar ook op de openbare weg, gezien de vele snelheidsboetes.

Op weg naar het crematorium mochten wij als eerbetoon een rondje rijden op het circuit van Zandvoort. De auto van Matthijs, een bijzondere Mercedes, reed voorop. Wat een bijzondere rit.

Eenmaal aangekomen bij het crematorium bleek er veel meer belangstelling te zijn dan verwacht. Er dienden zich nog twee sprekers aan voor de afscheidsdienst. Bij de condoleance, na afloop, vloeide de drank rijkelijk en werd het een stuk later dan we vooraf hadden voorzien.

Twee weken later zat ik met de twee zonen om tafel. Alles was naar volle tevredenheid verlopen en ik liet hen de foto’s zien, die onze fotograaf had gemaakt van de laatste rit op het circuit. Het was indrukwekkend.

Na het gesprek overhandigde ik de nota van de uitvaart. De zonen namen deze rustig door en bleven steken bij een bedrag van € 200 op de rekening. ‘Hé, dat was niet begroot, boete uitloop aula’’, gaven zijn aan. Ik gaf aan dat we de tijd van de aula overschreden hadden. ‘Nou Alexander, dat is helemaal top. Die ouwe had altijd boetes, dus deze kan er ook nog wel bij’.

Nadat de zonen weg waren, bleef ik nog even zitten aan tafel. Wat gek eigenlijk. Dan heb je een mooie uitvaart, goede sprekers, muziek en een mooi afscheid en dan staat er een boete op de rekening. Gelukkig konden de zonen erom lachen.