4.9 / 5
31 reviews
Dunweg Uitvaartzorg
- Op Google Maps
in de afgelopen week
Ruim een week geleden is mijn vader komen te overlijden en hebben we de uitvaart door Dunweg laten regelen, deels door Natascha en deels door Monique. Ik wist eigenlijk niet in hoeverre het goed regelen van een uitvaart bijdraagt aan het verwerkingsproces en hierbij hebben ze ons ontzettend goed begeleid. Natascha is wat minder formeel wat heel erg prettig was, omdat je hierdoor juist echt contact krijgt van mens tot mens en niet van betaalde klant tot uitvaart medewerker. Wij voelden ons gezien (als mens), ze dacht mee, gaf met haar menselijke benadering lichtheid en warmte aan de confronterende gesprekken over de uitvaart en was erg betrokken. Hierdoor werden we na deze gesprekken niet achtergelaten met een ontzettend zwaar gevoel. Monique heeft het uiteindelijk overgenomen en ook zij heeft het erg prettig gedaan. Zij dacht goed met ons mee, en haar kalmte en rust waren erg prettig. De uitvaart zelf was prachtig geregeld. De afscheidsceremonie liep wat uit maar desondanks gaf Monique ons geen opgejaagd gevoel. Ik heb ook van te voren aangegeven niet bij de borrel na de afscheidsceremonie te willen zijn en hiervoor was door Monique een familiekamer geregeld waarin ik die tijd kon overbruggen. Monique is meerdere keren langs geweest om te vragen of alles goed ging en om wat drinken/eten te brengen. Hoewel afscheid nemen en een uitvaart regelen nooit fijn is en altijd pijn doet, had dit niet beter, prettiger en mooier geregeld kunnen worden. Zij hebben dit proces zo aangenaam mogelijk voor ons gemaakt en na de uitvaart verlieten wij alle drie het crematorium met een 'het is goed zo' - gevoel.

De eerste keer

Ik werd gebeld door een goede relatie van mij. Ik moest langskomen, want zijn broer Walther (72) had slecht nieuws gekregen.

Daar zat ik dan op de boerderij. De afgelopen jaren was Walther ziek, maar hij leek er steeds weer bovenop te komen. Iedereen was gek met oom Walther. Dat kon je zien aan de vele kaarten op het dressoir. Hij was altijd positief en je kon altijd met je vragen bij hem terecht.

Er werden herinneringen opgehaald en ondertussen bespraken wij de uitvaart. Ondanks het naderende afscheid was Walther goed te spreken. Nou ja Alexander, zo een probleem is het nou ook weer niet. Dan word ik geen 80. Ja, zei Jos, dat scheelt wel even 8 jaar. We moesten er om lachen.

Wat een nuchterheid. Hoever wil je gaan om jouw wensen vast te leggen, zei ik nog. Wil je ook jouw eigen kist uitzoeken? Ja hoor, zei Walther, laten we dat maar doen. Maar je moet mij wel even helpen, want ik doe dat voor de eerste keer. En weer schoten wij in de lach.

Vlak voor kerst overleed hij. Familie kwam zelfs vanuit Canada om een laatste groet te brengen. Een bijzondere dienst in de bomvolle katholieke kerk in Hoofdorp met herinneringen door neven en nichten. Zo vertelde een nichtje over de verjaardagskaarten die gestuurd werden. Alle goeds Walther, stond er steevast geschreven. Broer Jos vertelde over zijn herinneringen met zijn broer en kreeg de lachers op zijn hand met de anekdote over het kiezen van zijn kist.

Broers, zus en petekind droegen Walther naar zijn laatste rustplaats. Eervol.

Walther, alle goeds!

Alexander van der Pijl

Onze overige vestigingen